عجیب بعضی ها در رشته و حرفه خود غرق میشوند!

آنچنان غور کرده اند که هر کلام و سخنی را که از آنها میبینی و یا میشنوی گره خورده به رشته و فن و شغلشان!

اصلا جزئی از وجودشان شده و گویی با تک تک بزرگان و نام آوران آن زمینه زندگی کرده اند و بسته به آنکه از کدام بیشتر لذت میبرند خوی و منش آنها هم شبیه همان شده!

جملات بزرگ مردان رشته اشان را حفظ اند و مدقانه بررسی کرده یا نکرده از آنها سخن میرانند. 

شاید بیشترین نکته و کمالی که از آنها برایم پررنگ میشود همین قدرت حافظه است که این همه را در ذهن خود میتوانند جای دهند.

همنشینی و هم سخن شدن با آنها را دوست میدارم.

----

و این روزها عجب قبطه میخورم که کاش در روزگاران دور زبان و ادبیات قبول شده را میخواندم!