امسال تنها و تنها بر مصیبتی که بر تو وارد شد گریه کردم

نه بر مصیبتهای خود، نه بر دردهای خود، نه بر گناهان خود، نه بر حال و روزی که بر ما میگذرد به واسطه ظلمی که بر تو گذشته است!

نه نه!

امسال فقط بر ظلمی که بر تو رفت گریستم!

بر نحوه شهادتت بر مظلومیتت بر تنهاییت بر تشنگیت

بر آن لحظه که یک یک یارانت بر زمین می افتادند

بر آن اشکی که بر حبیب ریختی

بر اشکهایت که بر علی اکبرت ریختی

بر آن لحظه که خواهر را به خیمه رساندی

بر لحظه ای که به قاسمت اذن دادی

بر آن لحظه که سر برادر را به دامان گرفتی

بر آن لحظه که علی اصغرت را درآغوش کشیدی  

بر آن لحظه که وصیت ها به فاطمه کردی

بر آن لحظه که کهنه لباسی به تن کردیبر آن وداعت با زینب کبری، بر آن مهلا مهلای زینب

بر آن لحظات که بلند لا حول ولا قوه بالله می گفتی

بر آن لحظات آخر؛ بر ان سنگی که بر پیشانیت خورد

بر آن زمان که از اسب بر زمین افتادی

بر آن زمان که بر سینه ات نشستن، بر آن زمان که از قفا بریدن سرت را،

بر اشک های فاطمیون، بر ناله های اهل بیت، بر پیامبر و علی و فاطمه که ناظر بودند!

بر سوختن خیام، بر غارت رفتن اموال، بر تنهایی آل الله، بر اسارت اهل البیت، بر سرهای بر نیزه رفته، بر آن صوت دلنشین قرآن

----

بر دل اندوهگین صاحب الزمان

صلی الله علیک یا ثار الله