مکاتب زیادی وجود دارد که هرکدام برای خود ادله خاص خود را دارند فرضیه ای قانونی و ...

برخی، برخی را تکمیل میکنند برخی برخی را نقض میکنند!

اما همه این مکاتب به نظرم نوعی بازی با الفاظ است. و بلافایده هر چند که کتابها در مورد آنها نگاشته شود!

تنها یک مکتب موجود است و آن مکتب لذت گرایی است! و همه بر اساس همین مکتب زندگی میکنند هر چند خود را تابع و پیرو  مکتبی خاص بدانند. همه، آن کاری را انجام میدهند که لذتی برای آنها داشته باشد. حال آن لذت آنی بدست آید یا در گذر زمان. کوتاه مدت باشد یا بلند مدت! مفید باشد یا مضر.

مهم آن لذت است. ما حتی گاهی لذت می بریم که رنج بکشیم!

آنچه هست تنها لذت است که کشش ایجاد می کند بقیه دیگر لفاظی است و ادعای کاذب!