الهی!

اکنون میتوانم بگویم که نه تنها خوب میدانم که خوب احساس میکنم: هر عملی را عکس العملی، شاید بهتر از هر فیزیکدان و هر معلولی را علتی، شاید بهتر از هر فیلسوف. خوب فهمیدم که هر خطایی، عقابی دارد و هر اشتباهی، تاوانی. و به همین سادگی ما نه تنها تاوان کارهایمان را میدهیم که نتیجه اعمالمان را می بینیم. چه آگاه به این قوانین باشیم چه ناآگاه. و گریزی از آنچه شده است نیست جز نظاره کردن و صبر کردن و به تو ایمان آوردن. (1)

امید که روزی برسد نه صبر که به رضای تو راضی شوم. آمین

ذلِکَ بِما قَدَّمَت أَیْدیکُم وَ أَنَّ اللهَ لَیْسَ بِظَلاّمٍ لِلْعَبید» [2]

این عذاب را بدست خود پیش فرستادید، و خداوند هرگز در حق بندگان خود ستم نخواهد کرد.

--------------

(1): این بیان به منزله رد "جبران مافات کردن" نیست.

[2]: سوره ی آل عمران، آیه 182